พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2553

พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2553 (พ.ร.บ.) ว่าด้วย การสำรองจ่ายค่ารักษาพยาบาล ค่าทดแทน ค่าชดเชยรายวัน และค่าปลงศพ ในกรณรถที่เอาประกันภัยไว้กับบริษัทประสบอุบัติเหตุชนกับรถอื่น ซึ่งมีการประกันภัยตามกรมธรรม์คุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ ให้บังคับเงื่อนไขการสำรองจ่ายค่ารักษาพยาบาล ค่าทดแทน ค่าชดเชยรายวัน และค่าปลงศพ ที่ปรากฎในกรมธรรม์ประกันภัย แต่หากกรมธรรม์ประกันภัยคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถของรถอื่นนั้นเป็นกรมธรรม์ที่มีระยะเวลาประกันภัยเริ่มต้นก่อนวันที่ 1 มกราคม 2553 บริษัทจะสำรองจ่ายให้แก่ผู้ประสบภัยซึ่งโดยสารมาในรถ หรือ กำลังขึ้นหรือลงจากรถที่เอาประกันภัยไว้กับบริษัทดังนี้ 1.ค่ารักษาพยาบาลตามใบเสร็จรับเงิน ไม่เกิน 50,000 บาท ต่อหนึ่งคน สำหรับกรณีได้รับบาดเจ็บ 2.ค่าทดแทน หรือ ค่าปลงศพ เป็นจำนวนเงิน 100,000 บาท ต่อหนึ่งคน สำหรับกรณีเสียชีวิต สูญเสียอวัยวะ หรือ ทุพพลภาพอย่างถาวร 3.ข้อ 1 และ 2 รวมกันไม่เกิน 100,000 บาทต่อหนึ่งคน สำหรับผู้ประสบภัยที่เป็นบุคคลภายนอกรถ บริษัทและผู้รับประกันภัยรถอื่นจะร่วมกันสำรองจ่ายค่ารักษาพยาบาล ค่าทดแทนหรือค่าปลงศพตามวรรคต้น โดยเฉลี่ยผ่ายละเท่าๆกัน

หากปรากฎว่าอุบัติเหตุนั้นเกิดจากความประมาทของผู้ขับขี่ หรือผู้โดยสารรถคันที่เอาประกันภัยไว้กับบริษัทแล้ว บริษัทตกลงจ่ายค่าปลงศพ ค่าทดแทนการสูญเสียอวัยวะ หรือทุพพลภาพอย่างถาวร เพิ่มจนเต็มความคุ้มครองคนละ 200,000 และค่าชดเชยรายวันกรณีเข้ารับการรักษาในสถานพยาบาลในฐานะคนไข้ใน วันละ 200 บาท รวมไม่เกิน 20 วัน